Ode aan onzichtbare handen in de schoonmaak

Ode aan onzichtbare handen in de schoonmaak

Op initiatief van kunstenaar Narges Mohammadi is op 7 februari in Wenneker Cinema de film Entre Deux Mondes te zien. Aanleiding is haar tentoonstelling 'Onzichtbare handen', die nog tot en met 10 april te zien is in het Stedelijk Museum Schiedam. Zowel de film als de tentoonstelling brengen een ode aan mensen die schoonmaakwerk verrichten.

De filmavond is tot stand gekomen dankzij een samenwerking tussen het Stedelijk Museum Schiedam en Wenneker Cinema. De avond wordt ingeleid door Narges Mohammadi.

In de film Entre deux Mondesschetst regisseur Emmanuel Carrère een liefdevol portret van arbeiders die onzichtbaar zijn voor de samenleving, maar solidariteit bij elkaar vinden. De film is gebaseerd op het boek en waargebeurde verhaal van journalist en schrijfster Florence Aubenas.

Entre deux Mondes

De schrijfster Marianne (Juliette Binoche) verlaat Parijs om aan de kust undercover onderzoek te doen voor haar volgende boek. Ze trekt naar Ouistreham, vlakbij Caen, en gaat aan de slag als schoonmaakster op de passagiersschepen in de haven. Marianne wordt geconfronteerd met de economische onzekerheid en sociale onzichtbaarheid van haar collega’s. Een leven waarin elke euro telt. Ze ontdekt de wederzijdse steun en solidariteit onder haar lotgenoten. Kan ze daar deel van uitmaken zonder haar eigen identiteit prijs te geven?

Onzichtbare handen

Kunstenaar Narges Mohammadi maakte voor Stedelijk Museum Schiedam een ruimtevullende installatie met de titel 'Onzichtbare handen'. Het museum vroeg Mohammadi een nieuw werk te maken dat met Schiedam te maken heeft. Ze koos ervoor om een kant van de stad te laten zien die vaak onzichtbaar blijft. Een zomer lang werkte ze als invalkracht in de Schiedamse thuiszorg en trad daarmee in de voetsporen van haar eigen moeder. Haar ervaringen verwerkte ze in het kunstwerk 'Onzichtbare handen. Een ode aan de thuiszorghulp'.

Schoonmaakwerk vergelijken met een gum

Een ruimtelijke installatie laat de contouren van een interieur van een kleine woning zien. Hierin zijn allerlei voorwerpen geplaatst die we dagelijks vaak aanraken, maar die bij het schoonmaken soms vergeten worden: de flacon shampoo, deuren en deurklinken, stopcontacten en lichtknopjes. Ze zijn gekneed in gum. Mohammadi redeneert dat een gum niet alleen verwijdert, maar zelf ook steeds een stukje verder verdwijnt. Net als de schoonmaker, die onzichtbaar blijft in de samenleving en omdat schoonmaakwerk zo vluchtig is. De uren die erin worden gestoken komen nooit meer terug, terwijl het huis in een mum van tijd weer vuil wordt.

De tentoonstelling is nog te zien tot en met 10 april 2023 in het Stedelijk Museum Schiedam.