Tuğrul Çirakoğlu: Van geven wordt niemand armer

Tuğrul Çirakoğlu: Van geven wordt niemand armer

Terwijl het merendeel van de mensen de besmettings- en overlijdensstatistieken omtrent het coronavirus op de voet volgen, volg ik het financiële aspect. Het gaat mijn verstand namelijk te boven hoe groothandelaren, schoonmaakondernemingen, en particulieren rijk proberen te worden van de wereldwijde paniek omtrent het coronavirus, soms zelfs op misdadige wijze.Volg Service Management op LinkedIn:

Mondkappen die je normaliter kunt aanschaffen voor €15,00 per doos, worden nu vijf keer zo duur aangeboden door partijen waar niemand ooit van gehoord heeft. Het feit dat er personen en ondernemingen zijn die deze persoonlijke beschermings- en desinfectiemiddelen nodig hebben voor hun gezondheid en/of het voortbestaan van hun onderneming, lijkt niemand wat te schelen. Er moet geld verdiend worden. Als anderen daarvoor kapot moeten, dan moet dat maar.


LEES OOK: Coronavirus levert schoonmaakbedrijven extra omzet op


Coronavirus als kans voor positieve verandering

Alhoewel het geen prettige ontwikkeling is, is het gelukkig niet allemaal negatief. Waar de meesten het coronavirus beschouwen als een gevaar of als een kans om snel rijk te worden, zie ik het als een zegening. Als een kans om een positieve verandering teweeg te brengen in Nederland en de rest van de wereld.

Het coronavirus brengt niet enkel de ware aard van mensen naar boven en toont ons hoe verrot sommige individuen in onze maatschappij kunnen zijn, maar doet ons ook beseffen dat er meer in het leven is dan enkel geld verdienen. Mensen worden door het virus met hun neus op de feiten gedrukt en zien in dat ziekte en dood iedereen kunnen overkomen. Ongeacht hun leeftijd, religie, nationaliteit, of financiële status.

Eenzaamheids- en individualismevirus

De angst om ziek te worden of om te overlijden door het coronavirus is immens, terwijl er op dit moment nog maar vier personen in Nederland aan het virus zijn overleden. De vraag die wij onszelf moeten stellen is waarom wij zo bang zijn om te sterven door dit virus, terwijl er jaarlijks tientallen mensen in Nederland overlijden in eenzaamheid? Mensen die weken of maanden dood thuis liggen weg te rotten
tussen hun eigen ontlasting en rotzooi.


LEES OOK: Tuğrul Çirakoğlu: Gevangen in je eigen woning


Waarom schrijft iedereen over het coronavirus, maar haast niemand over het ‘eenzaamheids- en individualismevirus’? Iets waar ontzettend veel meer mensen aan leiden en een veel groter gevaar vormt voor onze maatschappij. We hebben meer bezittingen als ooit te voren en kunnen ons dagelijks helemaal vol vreten. Spijtig genoeg worden deze ongeëvenaarde niveaus van welvaart, geëvenaard door ongeëvenaarde niveaus van drugsgebruik, alcoholverslaving, ellende, en depressie.

Iedereen wil gezond zijn

Vorige week nog stond ik een slaapkamer te ontruimen van een overleden mevrouw. Ze leefde alleen en sliep tussen een berg met afval bestaande uit lege flessen drank, lege sigarettenverpakkingen, en talloze legen zakken afval van de snackbar om de hoek. Haar bed, deken, en kussen zaten compleet onder de stront en urine. Ook deze mevrouw zat in ‘quarantaine’, alleen was dit geen quarantaine waar je na twee weken weer naar buiten mocht.


LEES OOK: Schoonmaakbedrijf Frisse Kater is immuun voor ranzigheid


Dit gezegd hebbende, hoop ik dat als deze epidemie is afgelopen, we zullen inzien dat gezond willen zijn, zowel fysiek als mentaal, niet enkel iets is dat jij of ik voor onszelf willen. Het is iets dat iedereen graag wil, maar helaas velen niet kunnen bemachtigen. Hopelijk kunnen we dezelfde aandacht en passie die wij nu geven voor het opsporen van mensen die mogelijk besmet zijn met corona, ook geven voor het opsporen van mensen die in een isolement leven en sterven in eenzaamheid.

Door geven wordt niemand armer

Uit mijn ervaring weet ik dat het helpen van anderen niet altijd lucratief is. Soms meer kost dan het oplevert. Maar dat is niet erg. De rijkdom van een persoon wordt niet bepaald door hoeveel hij of zij in de plus staat, maar door hoe vrijgevig en behulpzaam iemand is met hetgeen dat hij of zij bezit. Dit klinkt misschien gek, maar zoals een wijs man ooit zei; ‘van geven wordt niemand armer’.

Door Tuğrul Çirakoğlu, oprichter en eigenaar van schoonmaakbedrijven Frisse Kater en Natte Kater

Lees meer columns van Tuğrul: