De arbeidsomstandigheden voor hotelschoonmakers zijn vaak niet om over naar huis te schrijven. Een te hoge werkdruk en fikse onderbetaling zijn aan de orde van de dag voor schoonmakers die zich dagelijks ontfermen over de schoonmaak van hotels. CNV Vakmensen zet zich dan ook al jarenlang in voor deze groep werknemers om te zorgen dat de vele misstanden worden opgelost. Zo is de vakbond dit jaar begonnen met de campagne ‘Gouden Emmers en Natte Dweilen”, waarbij ze hotels bewegen om de Schoonmaak-Code te ondertekenen. Jan Kampherbeek, bestuurder van CNV Vakmensen: “Door de code te ondertekenen, laten hotels zien dat ze de hotelschoonmakers op een eerlijke en nette manier willen behandelen. Dat is hard nodig, want er gaat helaas nog steeds veel mis in de hotelschoonmaak.”
Lees ook: CNV: ‘Gouden emmers’ en ‘natte dweilen’ voor hotels
Hotels huiverig bij ondertekenen Schoonmaak-code
De Schoonmaak-Code werd in 2012 geïntroduceerd en sindsdien hebben ruim 1.400 bedrijven en organisaties deze ondertekend. De opvallende afwezige partij in deze lijst, zijn echter de hotels: slechts tientallen hotels hebben de code omarmd. Om hier verandering in te brengen, gaat CNV Vakmensen dit jaar zelf bij de hotels langs om hen op te roepen om hun verantwoordelijkheid te nemen en de code te ondertekenen. “Hotels kunnen daarmee echt een verschil maken, als het gaat om de arbeidsomstandigheden van hotelschoonmakers. Ze laten zien dat ze bij een aanbesteding rekening houden met de schoonmakers en niet alleen voor de laagste prijs gaan,” stelt Kampherbeek. Hotels die de code onderschrijven ontvangen een certificaat met een ‘Gouden Emmer’ en hotels die na lang aandringen nog steeds weigeren om de code te tekenen, kunnen rekenen op een ‘Natte Dweil’.
Meldpunt voor ervaringen vooral gebruikt voor klachten
Naast deze campagne, heeft CNV Vakmensen ook een online meldpunt voor hotelschoonmakers opgericht. Hier worden zij opgeroepen om hun werkervaringen te delen. Al hoewel het meldpunt open is voor zowel positieve als negatieve ervaringen, leert de praktijk dat er met name veel klachten binnen stromen. Een opvallende conclusie die uit de reeds gemaakte meldingen kan worden getrokken, is dat het meldpunt leidt tot onderlinge gesprekken tussen de hotelschoonmakers over hun situatie. “We merken dat er binnen de groep over wordt gesproken. Dan krijgen we een aantal keer ongeveer dezelfde melding ook vanuit één hotel, maar dan wel van verschillende mensen. Blijkbaar heeft men het er onderling over,” vertelt Kampherbeek. Dit blijkt ook wel uit een aantal meldingen die binnen kwamen. “Wij krijgen geen feestdagen betaald, terwijl ik dat 10 jaar lang wel heb gehad. Ze laten ons het werk van 5 dagen in 4 dagen doen. We hebben het nu bij de manager aangekaart en die is het aan het uitzoeken. Hier wachten we nog op, maar jullie zijn al ingelicht door een collega,” luidt één van de anonieme meldingen.
Lees ook: CNV: “Amsterdam wil actieve rol spelen bij aanpak misstanden hotelschoonmaak”
Onderbetaling en gesjoemel met urenbriefjes
De grootste doorn in het oog van de hotelschoonmakers is het feit dat ze vaak onderbetaald worden. Zo wordt er in sommige gevallen nog steeds betaald per schoongemaakte kamer, in plaats van per uur, wordt verplaatstijd of de tijd die nodig is voor het verzamelen van werkmaterialen niet uitbetaald en worden de schoonmakers gedwongen om in hun eigen tijd het werk af te maken. Daarnaast wordt er nog regelmatig gesjoemeld met de urenbriefjes, waarbij de schoonmakers bijvoorbeeld gedwongen worden om lege urenbriefjes te ondertekenen.
“Je werkt heel veel in je vrije tijd! Vaak mag je je eigen uren niet noteren, omdat zij die wel opschrijven. Als je leidinggevende vindt dat je niet goed hebt gewerkt, dan pakt ze je uren af en geeft die aan iemand anders. Er word zo erg bedonderd met die uren! Het werk is al zwaar en al helemaal als je voor niks werkt!”
“Je wordt betaald voor 17 minuten per kamer, maar het halen van de schoonmaakkar, het vullen van de linnenkar en soms zelfs zoeken naar een stofzuiger worden allemaal niet meegerekend. Voor elke kamer moet je schoon linnen halen, ook dat hoort erbij. Een hoge werkdruk en veel stress en dan aan het einde van de maand nog niet je rekeningen kunnen betalen.”
“…We worden betaald voor kamers en niet voor uren. Ik moet 4 gewone kamers doen in 1 uur, voor de suites heb ik 30 minuten. Als de kamers langer duren dan nodig is, krijg ik niet de extra tijd betaald. Soms zijn de kamers zo vies dat het onmogelijk is om het op tijd schoon te maken…”
Vriendjespolitiek en geen respect
Ook wordt het complete gebrek aan respect voor de hotelschoonmakers van leidinggevenden pijnlijk duidelijk uit de gemaakte meldingen. Er wordt geschreeuwd, gelogen, geroddeld en gediscrimineerd. Er komen meldingen binnen over leidinggevenden die aan vriendjespolitiek doen en minder-geliefde collega’s opzadelen met meer werk, die vaag doen over de kamer-indelingen en die bepaalde werknemers altijd afbellen.
“De leiding is de baas, overheersend en onervaren. Er wordt geroddeld, privézaken worden tegen je gebruikt, jaloezie wordt op je af gereageerd. Je functioneren wordt met je collega’s besproken. Je werk is nooit goed en klachten zijn jouw schuld, terwijl zij niet of slecht controleren. Van fatsoenlijke omgangsvormen is geen sprake. Je wordt afgebekt of voor schut gezet, nooit wordt er iets opgelost of uitgesproken. Ze zullen je wel aanpakken of je wordt afgebeld wat inhoudt dat je minder loon hebt.”
“De supervisor is soms grof als ze met ons praat. Dan gaat ze bijvoorbeeld schreeuwen als er iemand ziek is en wij niet meer kamers willen krijgen… Ze praten ook heel erg achter de rug van de werknemers, in plaats van eerlijk te zijn en alleen met hen te praten… Er zijn ook favorieten. De supervisor zet haar vrienden aan het werk als supervisor terwijl er mensen zijn die er jarenlang werken en daar nooit voor gevraagd zijn…”
“Discriminatie, daar zijn de leidinggevenden goed in. Weet je teveel over de regels, dan kan je vertrekken of word je niet meer ingeroosterd. Zit je in de ziektewet, dan doen ze ook niks voor je en moet je constant overal zelf achteraan. Er is totaal geen waardering voor de schoonmaaksters.”
Kapotte of te weinig materialen
Verder komen er veel meldingen binnen over hotelschoonmakers die moeten werken met kapotte of te weinig materialen en middelen. Ook zouden er zich gevaarlijke situaties voordoen, bijvoorbeeld bij het opmaken van stapelbedden zonder enige houvast.
“Naast de gewerkte uren uitbetaald krijgen, zou ik het persoonlijk ook leuk vinden dat er schoonmaakmiddelen beschikbaar zijn, dat we meer dweildoeken mogen gebruiken en dat we ook schoonmaakmiddel in het water mogen doen. Het idee dat ik 26 kamers met 1 doek en met alleen een klein beetje water moet dweilen…”
“Ze laten personeel werken met middelen die niet meer gebruikt kunnen worden, zoals stofzuigers waarvan de snoeren blootliggen of karren die kapot zijn.”
Het schoonmaken van hotels is al zwaar werk, maar door een te hoge werkdruk, onderbetaling, gebrek aan respect van leidinggevenden en door het werken met kapotte materialen wordt het er niet bepaald leuker op voor de hotelschoonmakers.
Lees ook
Eerste hotel ontvangt Gouden Emmer van CNV
CNV: schrijnende arbeidsomstandigheden schoonmakers Van der Valk
